CORSICA

Voor "Anders Reizen" begeleide ik deze stevige trektocht met volle bepakking (d. w. z. met tent eten en drinken in de rugzak) door het noorden van Corsica.

Met toppen die tot ver boven de 2000 m reiken en hellingen die aflopen tot aan de grillige kust, verdient Corsica de bijnaam ‘een berg in de zee’ ten volle. Tijdens deze trektocht volgen wij het noordelijke deel van de beroemde GR 20, die loopt van het noordwesten naar het zuidoosten. Hier en daar wijken we uit naar de wandelroutes Mare a Mare en Mare e Monti. Vier toppen liggen op ons pad, allen tussen 2000 en 2700 m.

De groep met achteraan van links naar rechts: Jan, Kristof, Katrijn, Stef, Marleen en Dirk.

Onderaan: Jan, en Rita.

Dag 1: Heenreis naar Corsica en transfer naar het historische dorpje Vizzavona, omringd door enkele van de hoogste toppen.

Achteraan de gîte in Vizzavona

Dag 2: Vanuit Vizzavona maken we een inlooptocht tegen de flank van de Monte d’Oro, op weg naar enkele ruïnes van herdershutten. ‘Avonds zetten we voor het eerst onze tenten op en genieten van een smakelijke barbecue.

Op zoek naar de GR 20

Achteraan de Monte D'Oro (2234m).

Stationnetje waar we de trein nemen naar Tattone.

De tentjes worden de eerste maal opgesteld. Nu nog op een comfortabele camping "le soleil" in Tattone.

s' Avonds barbecue, Jan gaat zijn hoofd er op leggen ..... maar Rita heeft er zo haar bedenkingen bij ...

Dag 3: Geladen met voeding voor enkele dagen verlaten we de bewoonde wereld. Aanvankelijk volgen we een bergrivier die voor verkoeling zorgt. Na de middag komen we op de befaamde GR 20. Dit grote-routepad is ontegensprekelijk het zwaarste en tegelijk spectaculairste van heel Europa. Het doorsnijdt het gebergte van noordwest naar zuidoost in 16 dagetappes. Kenners weten dat de mooiste etappes, met de meeste afwisseling in landschappen, zich op het noordelijke deel bevinden. We begeven ons dan ook enkel op dit gedeelte. Het doel voor vandaag is de Refuge de l'Onda (1430  m). We kamperen bij de refuge.

Met volle bepakking (ong. 18 kg) zijn we vertrokken.

Glasheldere riviertjes, 90% van de rivieren van Corsica hebben trouwens zuiver water.

Even opdrogen na een verkwikkende zwembeurt in het ijskoude water.

Het gevecht om te mogen koken barst los.

Jan wint het pleit en bewaakt angstvallig de kooppotten.

Nog even de kooktijden nakijken, Dirk houd een oogje in het zeil want betrouwt het nog niet...

Het is toch goed afgelopen, alles op en nu nog wat doorspoelen met "Orezzo water".

Rond de kampeerplaats aan de refuge de "l' Onda" is een omheining gemaakt tegen het indringen van wilde varkens.

Dag 4: In de koelte van de ochtend trekken we over de Serra di Tenda, een indrukwekkend lange bergkam die leidt naar de Pointe de Pinzi Corbini (2021 m), meteen onze eerste top. Vanaf deze picknickplaats gaat het 's namiddags bergaf naar de Refuge de Petra Piana (1842 m).We kamperen bij de refuge.

Het volgende doel is de refuge "De Petra Piana".

Dat het zwaar zou worden wisten we, dus temporiseren en op tijd rusten is de boodschap.

Op weg naar de pointe "De Pinzi Corbini" (2021m).

Op weg naar de top komen we nog een fiere schaapherder te paard tegen.

Door verkeerde subsiedies staan er overal koeien in Corsica. Om weiland te verkrijgen worden er dan ook veel "maquis" (laag struikgewas) in brand gestoken. Het gevolg is dat men veel ongecontroleerde bosbranden krijgt.

Pittige stukken op weg naar de refuge

Op één van de moeilijkere stukken verstuikt Marleen haar voet.

Ze zal later met de helikopter opgehaald worden om naar het ziekenhuis in Corté gebracht te worden.

Vandaag wint Rita het duel om te koken, Jan kijkt ietwat verslagen toe.

Prachtige avond, GSMontvangst maakt de sfeer optimaal.

Dag 5: De vrijwilligers kunnen - zonder rugzak - klimmen tot het hoogste punt van de Monte Rotondo (2622 m). Hoewel het technisch geen moeilijke klim is, vraagt het een hele inspanning om deze rotstop te bereiken. Corsica openbaart zich echter op zijn mooiste. De toppen rondom u, de diepe valleien en de vele bergmeertjes blinkend in de zon, domineren het landschap.

Wil je je krachten wat sparen, kan je mee klimmen tot het Belle-Bonnemeer op 2321 m, dat wordt gevoed door het smeltwater afkomstig van de besneeuwde flanken van de Monte Rotondo en de omringende toppen.

We kamperen opnieuw bij de refuge Petra Piana.

De volgende ochtend besluiten we door het slechte weer om de klim naar de "Monte Rotonde" niet te doen en onmiddellijk naar de refuge de Manganu te gaan. Onderweg worden we overvallen door een hevig onweer en worden we genoodzaakt om terug te keren naar de refuge van Petra Piana.

In de namiddag wordt het weer beter en klim ik met Kristof en Jan toch nog naar boven.

Belle-Bonnemeer op 2321 m

We klimmen nog wat hoger naar een mooi zicht op het meer, maar de top van de "Monte Rotondo" (2622m)halen we niet meer.

We genieten later nog van een mooie zonsondergang.

Ook nu wint Rita weer het pleit om te koken, Jan is weer verslagen.

Dag 6: De tocht naar de Refuge de Manganu (1601 m) is zowat het spectaculairste wat Corsica voor de rugzaktrekker te bieden heeft. De Col de la Haute Route ligt op onze route naar het rotsachtige Breche de Capitellu.

Afdalen na de "Col de Rinoso" (2170m)

In de diepte "Lac De Rinoso"

Boterhammetje met kaas...

Straks krijg je ene met choco...

Klimmen naar de "Breche de Capitellu"

Afdalen naar de refuge, bovenaan de "Breche de Capitello"

Een drankje kan er nu wel vanaf.

Dag 7: Het Ninomeer daarentegen vormt een oase van rust en groen op weg naar de Segahut (1166 m). Wilde paarden grazen hier vrij in het rond. We volgen de Avignano, een bergrivier die, dieper in de vallei, zorgt voor zwemgelegenheid.

We kamperen bij de refuge.

De volgende ochtend, warm is het nog altijd niet maar de "meteo" beloofd beterschap.

Eindelijk krijgen we het warm.

Op weg naar de "Bergerie de Vaccaghia".

Lac de Nino

KLaterheldere riviertjes op de Mare a Mare (gele aanduiding) die we nu volgen naar de refuge de Sega.

Omgevallen pijnbomen zorgen voor natuurlijke hindernissen op de weg.

Watervalletjes en zwemmeertjes aan de Tavignano rivier

Dag 8: Om Corte (389 m) te bereiken volgen we even de Mare a Mare-route,  de verbinding tussen de oost- en de  westkust. We dalen af doorheen de grillige Tavignanokloof. Het hoogteverschil met de rotsen boven ons bedraagt op sommige plaatsen meer dan 600 meter! Eenmaal de kloof openbreekt, komt de 15^de-eeuwse citadel van Corte in zicht, gebouwd op een rotstop boven de stad. Gezien we reeds rond de middag Corte bereiken, hebben we zeker tijd voor een vrij bezoek aan dit mooie stadje en zijn burcht. 's Avonds genieten we van een streekgerecht en van de heerlijke Corsicaanse wijn.

Verbrande pijnbomen.

Tavignanokloof

Tavignanokloof

Tavignanokloof

Corté komt in het vizier.

Veel informatie bij aankomst in Corté, waarvan wij met alles reeds of nog zullen kennismaken.

Dag 9: Per busje begeven we ons naar Calacuccia (794 m), gevolgd door een lange klim langs enkele 'bergeries' naar de Refuge de l' Ercu (1700 m). Het is een gesloten wereld, hooggelegen en gedomineerd door de hoogste top van het eiland: Monte Cinto (2706 m).

's morgens aan het hotel ...platte band... maar

het vervangbusje laat niet lang op zich wachten.

Achteraan de "Monte Cinto", ons doel voor morgen.

Duidelijk.

Tijdens de middagpouze "bouldert" Jan nog wat.

Refuge de l' Ercu.

Worsten braden op het houtvuurje.

Dat zal weer smaken!!!! 

Dag 10: Met z'n allen trekken we hogerop via het meertje van Cinto, naar de Crucettapas (2540 m). Wie dan nog energie over heeft kan over een rotsige bergkam doorstoten tot de top, waar het hele eiland aan uw voeten ligt! We komen terug op adem in de Refuge Tighiettu (1640 m).

Jan veegt de slaapruimte nog proper terwijl...

....de rest zich klaar maakt om vandaag de hoogste berg van Corsica, de monte Cinto (2740m), te beklimmen.

Nu nog duidelijk aangegeven.

Rita heeft het meertje al ruim achter zich gelaten.en is op weg naar de Crucettapas (2540m).

Op de top

Katrijn is vandaag in "vorm", de mannen hebben het moeilijk om haar te volgen.

Nu nog afdalen naar de refuge Tighiettu (1640m) gelegen op de GR20.

Zelfs het gevecht om te koken wint ze....

...en ze maakt dan maar meteen een dubbele portie.

Dag 11: Al voor de middag bereiken we onze volgende bestemming, de Ciottuluhut (2000 m). De rotspiek van de Paglia Orba (2525 m) kan 's namiddags van hieruit beklommen worden. Omwille van zijn kleurenpracht en de natuurlijke aanwezigheid van rotsholten is dit onbetwist Corsica's mooiste berg. Bovendien zie je bij helder weer, meer dan 2500 m meter diep, de Middellandse Zee schitteren in het zonlicht.

Op weg naar de Parglia Orba (achteraan - 2525m)

Weeral op de top.

Ruig Corsica, zicht vanop de top.

Afdalen langs prachtige rotsmassieven, waarschijnlijk het mooiste stukje van Corsica.

Dag 12: Na het klimwerk van de voorbije dagen, trekken we nu door stukken bos van gigantische dennen tot de Col de Verghio (1477 m). We verlaten definitief de GR 20 en volgen opnieuw een gedeelte van de Mare a Mare-route. We verpozen aan de vele watervallen op weg naar Evisa (829 m).

Overnachting in de gîte d’Evisa.

Dag 13: De laatste stapdag voert ons door mediterrane plantengroei geleidelijk naar zee. We volgen een gedeelte van de Mare e Monti-route, die de westkust met de bergen in het binnenland verbindt. We zakken af door de gekende Speluncakloof op weg naar het kiezelstrand van Porto. Een verkwikkende duik in zee hebben we verdiend! Het havenstadje met zijn Genuese toren ligt geprangd tussen twee beschermde rotsstranden: het natuurpark van Scandola en de indrukwekkende 'Calanche de Piana'.

Overnachting op hotel.

Gerestaureerd bruggetje (Speluncakloof)

Dag 14: Wie wil kan in de voormiddag een duikinitiatie meemaken voor de rotskust van Scandola. Vanuit Porto varen we met rubberboten de rotsen tegemoet en ontdekken een wonderbare onderwaterwereld.

Overnachting op hotel.

Baai van Porto, zicht vanuit hotel.

Dag 15: Terugreis naar  Brussel.