DOLOMIETEN - "DREI ZINNEN" - "PITTIG"

http://nl.wikipedia.org/wiki/Drei_Zinnen

Noordkant van de "Drei Zinnen". Bedoeling was om in de grootste Zinne( foto middenste piek) de klassieke route "Comici-Dimai" te klimmen. Deze route wordt beschouwd als een "Big Wall" en is 450m hoog. Dit zou een goede voorbereiding geweest zijn voor de beklimming van "The Nose " in oktober. Door de slechte weersomstandigheden hebben we hiervan moeten afzien.

"Pittig" werdt het meest gebruikte woord tijdens het weekje klimmen met Tom, Wim, en Wouter. Ook al is de kwotering niet zo hoog toch haalden we nooit maar bij benadering de topotijd. Dit omdat er in de Dolomieten geklommen wordt in klassieke oude routes met moeilijk te vinden routeverloop, ze uiterst sober geéquipeerd zijn met lastig te vinden haken en het gesteente (dolomiet) nogal brokkelig is.

Ons basiskamp gelegen op de camping in de buurt van het meer Misurina op 1800 m. Foto rechts het meer met zicht op 2 van de "Drei Zinnen".Van hieruit kun je een tolweg nemen (€20) om met de auto naar de voet van de "Drei Zinnen" te rijden.

Je kan ook met de bus gaan (€2 enkele rit).

Dag 1: Cima Piccolissima di Lavaredo, 2700m Via " Cassin" (1934)

Difficoltà: VI- A0 (VII-) UIAA kwotering

Dislivello: 220m

Tiri: 11

De smalle piek in het midden is de "Cima Piccolissima di Lavaredo" (2700m)

Een aandenken aan een verongelukte klimmer doet ons wel even nadenken.

Klaarmaken voor het vertrek.

Wat een voorrecht om te mogen klimmen in zo een decor.

We zijn vertrokken, eerste lengte IV+

Tom in de traversée van de 6de lengte, VI-

Wouter klimt nadien voor in de 2de cordée.

Pittige lengte 7 en toch maar V+ gekwoteerd.

Uitgelaten op de top van de "Kleine Zinne", "achteraan de "Grote Zinne".

Afdalen via een goed en duidelijk aangelegde reeks "rappels" van 25 en/of 50m.

Dag 2: Slecht weer

Schuilen voor de regen aan de voet van de "Ultimo Spirito"

Dag 3: Punta di Frida, 2792m, Via "Comici" (1934),

Difficoltà: VI-

Dislivello: 170m

Tiri: 8

Terug goed weer en nu met de "Punta di Frida" in zicht, middenste van de drie pieken.

Volledige uitrusting is nodig, vooral "friends" komen goed van pas.

Nog één van de fameuze traversées: lengte 4: V-

Wouter en Wim zien het nog helemaal zitten, nochtans staat de sleutelpassage voor de boeg: V+.

Zicht op de eerder geklommen "Cima Piccolissima"

Afdalen via een duidelijke "relativamente facile rampa"

Dag 4 :Heel slecht weer.

Dag 5: Minder slecht weer

Dag 6: "Poéme à Lou"

 200m

6a+

Oei een verkeerde foto, of toch niet. We zitten nu in de Aiquilles Rouges rechtover het Mont Blanc massief.

Wegens het slechte weer in de Dolomieten zijn we afgezakt, of liever gezegd, hebben we ons horizontaal verplaatst in de Alpen naar Chamonix.

We hadden het weer geraadpleegd en hier zou het zeker goed weer zijn . "Le Grand Beau" zoals ze dat in Chamonix noemen. Vermits de Voie "Rebuffat" op de "Aiquilles du Midi" ook nog op ons verlanglijstje staat dachten we deze te gaan doen.

We gingen navraag doen bij het gidsenbureau (waar men steeds vriendelijk juiste info kan krijgen) over de conditie van deze route. Daar raadde men ons aan om te bellen naar de "Refuge des Cosmiques" om meer info te krijgen over de route (van hieruit kan men het massief zien). Het had de voorbije dagen 15cm gesneeuwd en de route was niet beklimbaar volgens de uitbater van de refuge. Wat weeral een tegenvaller was.

Na raadpleging van de topo besloten we dan maar een"pittige" route van de "Aiquilles Rouges" te klimmen: "Poéme à Lou".
Deze route is zeer goed behaakt, de rots is stevige "gneiss" en ligt op het massief van "Le Brevent". Met de lift komt men boven aan de route uit. Ongeveer 20min afdalen via een stijl weggetje. Het vertrek van route is zeer duidelijk aangeduid met een verroest bord.

"Le Brevent" 2525m hoog, aan de overkant van de vallei de "Mont Blanc".

Wachten.... één van de vele deugden van het klimmen.

Volgens de topo 6a+ maar volgens de later geraadpleegde en volgens ons zéér goede website van "Camp to camp": 6b.

Wim klimt na in de 3de lengte: 6a

Wouter klimt de laatste meters maar.......

valt plots uit de route en kan zich nog juist vastgrijpen zodat het ditmaal goed afloopt.

En voilà de mannen hebben het gehaald, achteraan in beeld het liftcomplex van "Le Brevent". Ikzelf klom alleen de laatste lengte (5b) voor.

Wat een panorama van het Mont Blanc massief.

Ik sta al aan de lift terwijl Tom, Wim en Wouter met tegenzin het terras verlaten .............vanwege het schoon zicht maar misschien ook wel vanwege het schoon volk.