PRESLES - VERCORS KLIMMEN

Bedoeling was om nog maar eens een WE naar Chamonix te rijden om de "REBUFFAT" route op de "AIQUILLE DU MIDI" te klimmen. Deze route staat al een tijdje op onze verlanglijst maar wegens slechte weersomstandigheden hebben we dit tot nu toe moeten uitstellen.
Terug pech, slecht weer boven de Alpen. Vanaf Grenoble richting zuiden zou het goed weer zijn. Korstbijzijnde klimgebied waar we nog niet geweest waren is "PRESLES" gelegen in de Vercors juist onder Grenoble.
Vrijdagnamiddag vertrokken, aangekomen op camping te Choranche om 1.00u 's nachts na 9.00u rijden.

Dag 1: SECTEUR DES CHRYSANTHEMES.

Route: La Grotte nr.: 62 - TD - 22OM - 8 lengtes - goed geéquipeerd.
Link naar topo "La Grotte" van Camp to Camp

"Une des grandes classiques de le falaise, pas trop soutenue" volgens den topo.

Na 5u. klimmen bovengeraakt. het routeverloop is niet zo eenvoudig, enkele andere routes doorkruisen deze van "La Grotte" wat het soms wel moeilijk maakt om het juiste verloop van de route te vinden.

Zicht van op de camping te Choranche op secteur "Chrysanthémes"

Duidelijk aangeduid.

Op weg naar de route.

Topo

Tom in de eerste lengte, vertrek van de route passage 6b.

Traversée 5c, 2de lengte

Uitklim 2de lengte 6a.

Tom heeft ook een fototoestel, dus iets meer foto's van mezelf. Traversée 4c

Boven aan de route met prachtig uitzicht op de Gorges de la Bourne

Dag 2: SECTEUR DU PAS DU RANC

Route: "BEL INTERLUDE" nr.: 274 - TD - 280m - 14 lengtes - goed geéquipeerd.

Link topo camp to camp

"Ensemble désormais très intéressant avec de belles longueurs bien équipées et de difficultés moderées, cependant l'ensemble reste soutenue et homogéne".

Weeral is het routeverloop niet zo eenvoudig waardoor we wel wat tijd verliezen.

Tom klom de 6 6a/6a+ 's voor, ikzelf klom de 5C's voor maar wel met gebruik te maken van de haken en door aan de setjes te trekken. Het niveau is behoorlijk zwaar voor ons, we zitten in "PRESLES". Na 8u klimmen raken we boven.

Summiere aanduiding, maar toch duidelijk te vinden.

Eerste lengte 6a continu.

4de lengte 5c, ik klim voor, zodat Tom na 3 lengtes 6a kan uitrusten.

Ik zit goed verscholen in de grot en heb een prachtig uitzicht op .... .

.... Tom (5de lengte traversée 6a)

Voila we zijn weeral boven.

BERGELL - ZWITSERLAND

In opdracht van "Te Voet" begeleide ik deze reis

DAG 1

Afspraak ’s avonds in Promontogno. Kennismaking, avondmaal en overnachting.

DAG 2 -PROMONTOGNO - MALOJA

De dag begint met een uurtje klimmen naar Soglio (1090m), een bloem van een bergdorp. Een mooi panoramapad, net boven de boomgrens, brengt ons naar Parlong (1240m). Van op de pas nemen we een busje tot in Maloja (1810m) waar we in de jeugdherberg overnachten.

DAG 3 - MALOJA - RIFUGIO PORRO

Vanuit Maloja door bossen naar een schilderachtig gelegen meer (Lej da Cavloc) en verder naar Plan Canin (1968m). We volgen een oude smokkelroute door het Val Muretto en eindigen met een steile klim tot op de Murettopas (2562m). Over een geplaveid pad dalen we af naar Chiareggio van waaruit we nog een uurtje moeten klimmen tot de Rifugio Porro (1695m).

DAG 4- PASSO VENTINA - RIFUGIO TARTAGLIONE

Eerst een korte uitstap, we klimmen naar één van de hooggelegen gletsjers van de Monte Disgrazia voor een onovertroffen panorama op de Berninagroep. Terug bij de Porro hut verlaten we het druk bewandelde bergpad en trekken richting Forbicina en de Rifugio Tartaglione.

Achteraan de Murettopas,

Op weg naar de passo Ventina

Passo Ventina (2675m)

Drie passerende italianen vroegen niet aan mij maar aan Lies om een groepsfoto van hen te maken !!!!!

DAG 5 - VALLE SISSONE - FORNOPAS

Eerst trekken we door de Valle Sissone om van hieruit te traverseren naar de Val Bona vanwaar we over sneeuwhellingen tot op de Fornopas (2768m) komen. Na een korte afdaling komen we bij de Fornohut.

Ilse en Didier op weg naar de Fornopas......

Hier bereikt hij de pas ....

DAG 6 - PASSA DA CASNIL SUD

Afdaling over een morenehelling tot op de vlakke gletsjer. We steken gemakkelijk deze ongevaarlijke gletsjer over. De lange en steile klim van 500 hoogtemeters eindigt op een ijsveld onder de Pass da Casnil Sud (2941m). Even verder bereiken we het hoogste punt van de tocht (bijna 3000m). Een woest oerlandschap omringt ons: gletsjers, bergkammen, diepe valleien, een lust voor het oog. De afdaling verloopt meestal over grote granietblokken en rotsruggen tot de Albignahut (2336m).

Een ware attractie, de mannen van Oostkamp op een boulderblok op de gletsjer.

DAG 7 - PASSA CACCIABELLA SUD

Van de hut dalen naar de stuwdam. Over een stijgend pad, rotsplaatjes en blokkenvelden bereiken we de Pass Cacciabella Sud (2897m) gelegen tussen hoge graniettoppen. Via beveiligde passages (kabels) dalen we door een breed couloir af en komen we zo in een heel ander landschap terecht: hoge graniettorens vormen het decor, immense rotsblokken liggen verspreid over de alm.

Afklimmen langs kettingen en ....

ladders....

Even bekomen na de toch wel stevige afdaling van de "Passa Cacciabella Sud".

DAG 8 - SCIORAHUT - PROMONTOGNO

We passeren dicht bij mooie granietwanden (Cengalo en Piz Badile) en woeste hanggletsjers. Via een amusant klauterwerkje en een korte klim bereiken we een rotsuitloper van de Piz Badile. De afdaling naar de hut staat bekend als één van de mooiste plekjes van de Bergell. We dalen verder af naar Bondo en Promontogno, eindpunt van de tocht.

Voor Ilse was het een topdag ze overtrof zichzelf en kon er nog van genieten ook.

Hier na de klim op de rotsuitloper van de Piz Badile.

Henk in de laatste meters naar de "Sasc Forza" hut.

Achter hem de bekende granietwanden (o.a Cengalo en Piz Badile) van "Bergell"", waar veel geklommen wordt.

DOLOMIETEN - "DREI ZINNEN" - "PITTIG"

http://nl.wikipedia.org/wiki/Drei_Zinnen

Noordkant van de "Drei Zinnen". Bedoeling was om in de grootste Zinne( foto middenste piek) de klassieke route "Comici-Dimai" te klimmen. Deze route wordt beschouwd als een "Big Wall" en is 450m hoog. Dit zou een goede voorbereiding geweest zijn voor de beklimming van "The Nose " in oktober. Door de slechte weersomstandigheden hebben we hiervan moeten afzien.

"Pittig" werdt het meest gebruikte woord tijdens het weekje klimmen met Tom, Wim, en Wouter. Ook al is de kwotering niet zo hoog toch haalden we nooit maar bij benadering de topotijd. Dit omdat er in de Dolomieten geklommen wordt in klassieke oude routes met moeilijk te vinden routeverloop, ze uiterst sober geéquipeerd zijn met lastig te vinden haken en het gesteente (dolomiet) nogal brokkelig is.

Ons basiskamp gelegen op de camping in de buurt van het meer Misurina op 1800 m. Foto rechts het meer met zicht op 2 van de "Drei Zinnen".Van hieruit kun je een tolweg nemen (€20) om met de auto naar de voet van de "Drei Zinnen" te rijden.

Je kan ook met de bus gaan (€2 enkele rit).

Dag 1: Cima Piccolissima di Lavaredo, 2700m Via " Cassin" (1934)

Difficoltà: VI- A0 (VII-) UIAA kwotering

Dislivello: 220m

Tiri: 11

De smalle piek in het midden is de "Cima Piccolissima di Lavaredo" (2700m)

Een aandenken aan een verongelukte klimmer doet ons wel even nadenken.

Klaarmaken voor het vertrek.

Wat een voorrecht om te mogen klimmen in zo een decor.

We zijn vertrokken, eerste lengte IV+

Tom in de traversée van de 6de lengte, VI-

Wouter klimt nadien voor in de 2de cordée.

Pittige lengte 7 en toch maar V+ gekwoteerd.

Uitgelaten op de top van de "Kleine Zinne", "achteraan de "Grote Zinne".

Afdalen via een goed en duidelijk aangelegde reeks "rappels" van 25 en/of 50m.

Dag 2: Slecht weer

Schuilen voor de regen aan de voet van de "Ultimo Spirito"

Dag 3: Punta di Frida, 2792m, Via "Comici" (1934),

Difficoltà: VI-

Dislivello: 170m

Tiri: 8

Terug goed weer en nu met de "Punta di Frida" in zicht, middenste van de drie pieken.

Volledige uitrusting is nodig, vooral "friends" komen goed van pas.

Nog één van de fameuze traversées: lengte 4: V-

Wouter en Wim zien het nog helemaal zitten, nochtans staat de sleutelpassage voor de boeg: V+.

Zicht op de eerder geklommen "Cima Piccolissima"

Afdalen via een duidelijke "relativamente facile rampa"

Dag 4 :Heel slecht weer.

Dag 5: Minder slecht weer

Dag 6: "Poéme à Lou"

 200m

6a+

Oei een verkeerde foto, of toch niet. We zitten nu in de Aiquilles Rouges rechtover het Mont Blanc massief.

Wegens het slechte weer in de Dolomieten zijn we afgezakt, of liever gezegd, hebben we ons horizontaal verplaatst in de Alpen naar Chamonix.

We hadden het weer geraadpleegd en hier zou het zeker goed weer zijn . "Le Grand Beau" zoals ze dat in Chamonix noemen. Vermits de Voie "Rebuffat" op de "Aiquilles du Midi" ook nog op ons verlanglijstje staat dachten we deze te gaan doen.

We gingen navraag doen bij het gidsenbureau (waar men steeds vriendelijk juiste info kan krijgen) over de conditie van deze route. Daar raadde men ons aan om te bellen naar de "Refuge des Cosmiques" om meer info te krijgen over de route (van hieruit kan men het massief zien). Het had de voorbije dagen 15cm gesneeuwd en de route was niet beklimbaar volgens de uitbater van de refuge. Wat weeral een tegenvaller was.

Na raadpleging van de topo besloten we dan maar een"pittige" route van de "Aiquilles Rouges" te klimmen: "Poéme à Lou".
Deze route is zeer goed behaakt, de rots is stevige "gneiss" en ligt op het massief van "Le Brevent". Met de lift komt men boven aan de route uit. Ongeveer 20min afdalen via een stijl weggetje. Het vertrek van route is zeer duidelijk aangeduid met een verroest bord.

"Le Brevent" 2525m hoog, aan de overkant van de vallei de "Mont Blanc".

Wachten.... één van de vele deugden van het klimmen.

Volgens de topo 6a+ maar volgens de later geraadpleegde en volgens ons zéér goede website van "Camp to camp": 6b.

Wim klimt na in de 3de lengte: 6a

Wouter klimt de laatste meters maar.......

valt plots uit de route en kan zich nog juist vastgrijpen zodat het ditmaal goed afloopt.

En voilà de mannen hebben het gehaald, achteraan in beeld het liftcomplex van "Le Brevent". Ikzelf klom alleen de laatste lengte (5b) voor.

Wat een panorama van het Mont Blanc massief.

Ik sta al aan de lift terwijl Tom, Wim en Wouter met tegenzin het terras verlaten .............vanwege het schoon zicht maar misschien ook wel vanwege het schoon volk.